آموزش مداحی و اشعار مذهبی

خواستم عشق را نظاره کنم

چشم‌ها را پر از ستاره کنم

خواستم تا که از شب شعرم

قطعه‌ای نذر جشنواره کنم

عشق فرمود نذر نام علی

صد و ده بار استخاره کنم

گر که شعری قشنگ می‌خواهم

به علی بیشتر اشاره کنم

می‌‌شود با حروف نام علی

وزن اشعار را اداره کنم

جای دارد به وصف این آقا

هر چه می‌بینم استعاره کنم

گر چه اینها به ما نمی‌گنجد

بحر در کوزه‌ها نمی‌گنجد

هر صفا با علی صفا دارد

هر کسی با علی خدا دارد

روی قلب ستاره بنویسید

مثل آقای ما کجا دارد

چه کسی جز امام اول ما

پسرش شهر کربلا دارد

هر چه دارد مسیح مریم از

خاک نعلین مرتضی دارد

وقت معراج جز علی چه کسی

جا به دوش فرشته‌ها دارد

یا کدامین بزرگ در دنیا

دور خود اینقدر گدا دارد

عشق اگر عشق هم بود تنها

با ولای علی بها دارد

آیت والی الولی مددی

صد و ده بار یا علی مددی

صاحب رودخانه کوثر

دست پرورده‌اش بود بوذر

آن امامی که در زمان نماز

می‌دهد در رکوع انگشتر

آنکه در لابلای جنگ احد

با نود زخم میکند محشر

آن بزرگی که کار کوچک او

کندن چارچوبهٴ خیبر

آن جوانی که عبدودها را

با یکی ضربه میکند بی سر

ذکر هر پهلوان به میدانها

اسدالله یا علی حیدر

آنکه محضش وقوع ردالشمس

می‌شود با دعای پیغمبر

دافع سیئاتمان حیدر

عجلوا بالصلاتمان حیدر

کاش میشد خطابمان بکند

با نگاهی شرابمان بکند

کاش میشد ابوتراب جهان

زیر پایش ترابمان بکند

تو دعا کن نیاید آن روزی

که بخواهد جوابمان بکند

ما گناه کبیره‌ایم اما

کاش آقا ثوابمان بکند

ما گروه دعای نامقبول

باید او مستجابمان بکند

مثل قنبر دوباره ما را هم

چه شود انتخابمان بکند

کاش میشد که خون ما ریزد

در ره عشق آبمان بکند

یا علی یا مسبب الاسباب

ما رعیت فقط شما ارباب

ای وجود توبرکت عالم

ای منا ای صفا و ای زمزم

افتخار عشیرهٴ حوا

ایلیای قبیلهٴ آدم

نظر شبّر و شبیر شما

بی دوا درد را کند مرهم

ذکر نام تو را خدای ودود

می‌نویسد به حلقهٴ خاتم

بر بلند سه تیغ عاشورا

زده عباستان فقط پرچم

کاش میشد مرا نگهداری

مثل مقداد و قنبر و میثم

عارفم یا علی مدد گویم

ذکرتان را الی الابد گویم

علی زمانیان

********************

من همان زائري که مي داني

بيقرار از تب پريشاني

عابر کوچه هاي دلتنگي

خسته از روزهاي حيراني

مردي از خانواده سلمان

عاشقي از تبار ايراني

تشنة يک نگاه دلجويت

تشنة آن شراب روحاني

در نگاهم عريضه اي دارم

که تو آن را نگفته مي خواني

ذره اي هستم آفتابم کن

خاک راه ابوترابم کن

از نگاهت حيات مي ريزد

سرّ صبر و صلات مي ريزد

از تجلي روشن ذاتت

جلوه جلوه صفات مي ريزد

دستگير هميشة عالم

از رکوعت زکات مي ريزد

از کراماتِ دست تو رزقِ

همة کائنات مي ريزد

لب اگر واکني زمين و زمان

هستي اش را به پات مي ريزد

تشنة خاک بوسي نجفم

خاک راهت برات مي ريزد

روز محشر ز تار و پود عبات

بادبان نجات مي ريزد

همة عمر در پناه توام

شيعة مذهب نگاه توام

عشق و روح و روان پيغمبر

ماه هفت آسمان پيغمبر

با تو تکليف عشق روشن شد

آفتاب جهان پيغمبر

تار موي تو عروه الوثقي

به تو بسته ست جان پيغمبر

ساقي کوثر رسول الله

پدر خاندان پيغمبر

جانشيني حق فقط با توست

که تو داري نشان پيغمبر

کوثر وصف تو شنيدن داشت

دم به دم از زبان پيغمبر:

«أنت خير البشر» علي جانم

«من أبي قد کفر» علي جانم

کعبه و زمزم و صفا حيدر

مروه و مشعر و منا حيدر

قبلة مسجد الحرام علي

صاحب خانة خدا حيدر

شور اعجاز ليله الاسري

روشني شب حرا حيدر

اولين ياور رسول الله

هستي ختم الانبيا حيدر

السلام عليک يا مولا

السلام عليک يا حيدر

يثرب و کاظمين و سامرّا

نجف و طوس و کربلا حيدر

آيه آيه حقيقت جاري

کوثر و قدر و هل أتي حيدر

معني روشن کتابُ الله

اي صراطُ السَّعادَه بابُ الله

روشني عبادت زهرا

قامت تو قيامت زهرا

مات و مبهوت مانده جبريل از

بي کران ارادت زهرا

و غدير نگاه روشن تو

بهترين روز حضرت زهرا

ديدني بود در حمايت تو

آن همه استقامت زهرا

گفت مختص شيعيان تو است

روز محشر شفاعت زهرا

شور لبخند توست يا زهرا

ذکر سربند توست يا زهرا

تو همان کوثر کثيري که

با حق آنقدر هم مسيري که

رستگاري ما فقط با توست

و تويي بهترين اميري که

هل أتي شرحي از کرامت توست

من همانم همان اسيري که

به نگاهت پناه آورده

و تو مولاي دستگيري که

دست من را رها نخواهي کرد

آري آنقدر سر به زيري که

باور تو براي ما سخت است

تو هماني همان دليري که

ضربه هايش به روز بدر و حنين

افضلٌ من عبادت الثقلين

دشمنت گرچه بي عدد باشد

در مسير تو هر که سد باشد

رشحة ذوالفقار تو کافي ست

گرچه عَمر بن عبدود باشد

پيش تو کمتر از پر کاه است

هرکه در قوم خود اسد باشد

اسدالله غالب ميدان

شوکت تو الي الأبد باشد

ساحت حيدري چشمانت

دور از هر چه چشم بد باشد

تا هميشه امير ما يکتاست

آنچنان که خدا أحد باشد

پهلواني که هم رديفت نيست

هيچ جنگ آوري حريفت نيست

جز ولاي تو ائتلافي نيست

نور مطلق که اختلافي نيست

اعتقادات بي ولايت تو

به خدا جز خيال بافي نيست

پيرهن چاک عشق تو کعبه ست

بي شما قبله و مطافي نيست

عالمي بيقرار رجعت توست

آه شصت و سه سال کافي نيست

وقت مدح شما قلم لال است

ورنه تقصير اين قوافي نيست

شعرهايم اگر چه ناچيز است

دلم از عشق دوست لبريز است

یوسف رحیمی

********************

هنگام ظهر وقت اذان نماز بود

درهاى آسمان به روى خلق باز بود

ارواح مؤمنين همه در سجده سر به مهر

اين روح كعبه بود كه روى جهاز بود

مردم براى بار دگر جمع گشته‏اند

آرى غدير خم عرفات حجاز بود

انگار بوى آب به گوشش رسيده بود

ارض غدير يكسره عرض نياز بود

خورشيد در جنون خود از حال رفته بود

ليلاى بى تعيّن ما غرق ناز بود

ديدند از نفس كه كم آورد جبرئيل

گيسوى داستان ولايت دراز بود

يكبار نه دوبار نه بار دگر شنيد

از بسكه آيه‏هاى على دلنواز بود

گيرم كسى نبود تماشاى او كند

اين جلوه در غناى خود آيينه ساز بود

يا هرچه ليلى است همه مظهر وى‏اند

يا هرچه جز حقيقت عشقش مجاز بود

**

شاعر این شعر را اگر میشناسید لطفاً اطلاع دهید

تا چشم خُم افتاد به سیمای تو ساقی

مثل همه خَم شد جلوی پای تو ساقی

دل بست به آن حالت گیرای تو ساقی

شد مثل نبی غرق تماشای تو ساقی

اليوم چه کردي که خرابت شده احمد

اکملت لکم گفته و راحت شده احمد

اين سلسله عشق به موي تو رسيده

سيب دل عشاق به جوي تو رسيده

اين عقل به سر منزل روي تو رسيده

هي گشته و آخر به سبوي تو رسيده

خاتم به تو ‌باليده که پايان پيامي

هم نقطه‌ي آغازي و هم ختم کلامي

من عاشق آن لحظه که انگشتريت را

مجنونِ تو وقتي رجز خيبريت را

ديوانه‌ي آن دم که دمِ حيدريت را

وحي آمده تا گوشه‌اي از دلبريت را

دل برده‌‌اي از دختر يک دانه‌ي هستي

تا خانه‌ي کوثر شده ميخانه‌ي هستي

امشب صد و ده مرتبه ديوانه ترم من

شمعي؛ صد و ده مرتبه پروانه ترم من

ساقي! صد و ده مرتبه پيمانه ترم من

مست توام و از همه فرزانه ترم من

در دست نبي دست تو يا دست خدا بود

حق داشت محمد که چنین مست خدا بود

درويش، علي گو شده، دف مي‌زند امشب

در شادي شاهيّ‌ِ تو کف مي‌زند امشب

هر نادعلي گو به هدف مي‌زند امشب

زهرا به دلش مُهر نجف مي‌زند امشب

قاسم صرافان

********************

«زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست»

ای شیرمرد کز دم تیغت عدو نجست

هوهوی ذوالفقار تو در چرخش سماع

خیبر چه بود؟ قفل درِ آسمان شکست

چیزی نبود جز عدم و بود ابوتراب

رب، نقش آدم از دم و آب و تراب بست

یک برق از نگاه تو تا در عدم گرفت

ناگه نبود، بود شد و نیست گشت هست

بر شانه نبی اثر دست و پای توست

در فرش، پا نهادی و در عرش نیز دست

نشناخت هیچ کس تو و قدر تو را، علی

از اوج آسمان چه بداند زمینِ پست

از بس به چاهْ دردِدل خویش گفته‌ای

از درد بی‌کسی تو، قلب زمین شکست

من آشنای درد تو و ناله توام

با تو قرار بسته‌ام از لحظه الست

جامی که از محبت تو نوش کرده‌ام

این‌گونه کرده است مرا بی‌قرار و مست

برخاست ظلمت از دل تاریک و بی‌کسم

تا نور عشق روی تو در سینه‌ام نشست

سید سعید شجاعی کیاسری

 مولا اگر نبود،ولايت نداشتيم

 روز حساب، باب شفاعت نداشتيم

 عاشق نمي شديم اگر مرتضي نبود

 نسبت به اهل بيت ارادت نداشتيم

 عشق علي كه قسمت هركس نمي شود

 سلمان اگر نبود، سعادت نداشتيم

 مولا اگر نبود، عجم سرشكسته بود

 ما غيراز او اميد حمايت نداشتيم

 اسلام ما نتيجه ي لبخند مرتضي است

 با زور تيغ ، ميلِ هدايت نداشتيم

 مولا اگر نبود، ري از دست رفته بود

 تاريخ هشت سال رشادت نداشتيم

 اين انقلاب بي مددش پا نمي گرفت

 شور قيام و شوق شهادت نداشتيم

 ما از دعاي خيرِ علي رزق مي خوريم

 اين طور اگر نبود، روايت نداشتيم

 رونق نداشت حجره ي انصاف هايمان

 بركت به كار و كسب تجارت نداشتيم

 شبهاي جمعه گريه مان ارث مرتضي است

 ما بي كميل حال عبادت نداشتيم

 محشر كه دست مردم  سرگشته خالي است

 بيچاره مي شديم ؛ ولايت نداشتيم

وحید قاسمی

 مولا اگر نبود،ولايت نداشتيم

 روز حساب، باب شفاعت نداشتيم

 عاشق نمي شديم اگر مرتضي نبود

 نسبت به اهل بيت ارادت نداشتيم

 عشق علي كه قسمت هركس نمي شود

 سلمان اگر نبود، سعادت نداشتيم

 مولا اگر نبود، عجم سرشكسته بود

 ما غيراز او اميد حمايت نداشتيم

 اسلام ما نتيجه ي لبخند مرتضي است

 با زور تيغ ، ميلِ هدايت نداشتيم

 مولا اگر نبود، ري از دست رفته بود

 تاريخ هشت سال رشادت نداشتيم

 اين انقلاب بي مددش پا نمي گرفت

 شور قيام و شوق شهادت نداشتيم

 ما از دعاي خيرِ علي رزق مي خوريم

 اين طور اگر نبود، روايت نداشتيم

 رونق نداشت حجره ي انصاف هايمان

 بركت به كار و كسب تجارت نداشتيم

 شبهاي جمعه گريه مان ارث مرتضي است

 ما بي كميل حال عبادت نداشتيم

 محشر كه دست مردم  سرگشته خالي است

 بيچاره مي شديم ؛ ولايت نداشتيم

وحید قاسمی

********************

صداي كيست چنين دلپذير مي‌آيد

كدام چشمه به اين گرمسير مي‌آيد

صداي كيست كه اين گونه روشن و گيراست

كه بود و كيست كه از اين مسير مي‌آيد

چه گفته است مگر جبرييل با احمد

صداي كاتب و كلك دبير مي‌آيد

خبر به روشني روز در فضا پيچيد

خبر دهيد:‌كسي دستگير مي‌آيد

كسي بزرگ‌تر از آسمان و هر چه در اوست

به دست‌گيري طفل صغير مي‌آيد

علي به جاي محمد به انتخاب خدا

خبر دهيد: بشيري به نذير مي‌آيد

كسي به سختي سوهان، به سختي صخره

كسي  به نرمي موج حرير مي‌آيد

كسي كه مثل كسي نيست، مثل او تنهاست

كسي شبيه خودش، بي‌نظير مي‌آيد

خبر دهيد كه: دريا به چشمه خواهد ريخت

خبر دهيد به ياران: غدير مي‌آيد

به سالكان طريق شرافت و شمشير

خبر دهيد كه از راه، پير مي‌آيد

خبر دهيد به ياران:‌دوباره از بيشه

صداي زنده يك شرزه شير مي‌آيد

خم غدير به دوش از كرانه‌ها، مردي

به آبياري خاك كوير مي‌آيد

كسي دوباره به پاي يتيم مي‌سوزد

كسي دوباره سراغ فقير مي‌آيد

كسي حماسه‌تر از اين حماسه‌هاي سبك

كسي كه مرگ به چشمش حقير مي‌آيد

غدير آمد و من خواب ديده‌ام ديشب

كسي سراغ من گوشه گير مي‌آيد

كسي به كلبه شاعر، به كلبه درويش

به ديده بوسي عيد غدير مي‌آيد

شبيه چشمه كسي جاري و تپنده، كسي

شبيه آينه روشن ضمير مي‌آيد

علي هميشه بزرگ است در تمام فصول

امير عشق هميشه امير مي‌آيد

به سربلندي او هر كه معترف نشود

به هر كجا كه رود سر به زير مي‌آيد

شبيه آيه قرآن نمي‌توان آورد

كجا شبيه به اين مرد، گير مي‌آيد

مگر نديده‌اي آن اتفاق روشن را

به اين محله خبرها چه دير مي‌آيد

بيا كه منكر مولا اگر چه آزاد است

به عرصه گاه قيامت اسير مي‌آيد

بيا كه منكر مولا اگر چه پخته، ولي

هنوز از دهنش بوي شير مي‌آيد

علي هميشه بزرگ است در تمام فصول

امير عشق هميشه امير مي‌آيد...

مرتضي اميري اسفندقه

********************

چه جانماز پي اعتكاف بر دارد

چه ذوالفقار به عزم مصاف بر دارد

علي حقيقت روز است و هيچ جايز نيست

كه در مقابل شب انعطاف بر دارد

دو سوي اين كره هر يك قلمروي دارند

نشد جداييِ شان ائتلاف بردارد

شبيه خواب سحر سطحي است و زود گذر

كسي كه دست از اين اختلاف بر دارد

دوباره مثل علي زاده مي شود ، اما

اگر دو مرتبه كعبه شكاف بر دارد

اگر كه حرمت مولا نبود ، ممكن بود

خدا ز خلق خود امر طواف بر دارد

علیرضا دهقانیان

********************

تجلّی همه أسماء ذات هستی تو

برای خلق،ظهور صفات هستی تو

تو آفریده شدی جزء ممکنات شوی

ولی ز سلسله ی واجبات هستی تو

گره گشای همه انبیا تو بودی و

گره گشای همه مشکلات هستی تو

به توبه گفت که:یا عالیُ بحقّ علی

برای حضرت آدم برات هستی تو

تو یار نوح شدی تا رها شد از طوفان

و بر خلیل در آتش نجات هستی تو

برای حضرت موسی توئی ید بیضا

برای حضرت عیسی حیات هستی تو

به جز تو هیچ کسی نیست نفس پیغمبر

که رونمای وی از هر جهات هستی تو

چگونه مثل منی شاعرت شود،که خودت

به نظم آور صدها لغات هستی تو

 (به ذرّه گر نظر لطف بوتراب کند

به آسمان رود و کار آفتاب کند)

مسیر قافله سوی غدیر می گردد

غدیر واقعه ای بی نظیر می گردد

رسید روح الأمین،گفت:یا رسول الله

بگو پیام خدا را،که دیر می گردد

بگو که پشت تو بر ذات کبریا گرم است

به بند دام تو شیطان اسیر می گردد

به حاضرین تو بگو تا به غائبین گویند

علی است آنکه پس از تو امیر می گردد

بگو نه از طرف من،که حکم حکم خداست

علی ولیّ و وصیّ و وزیر می گردد

همیشه دوست او سربلند می گردد

همیشه دشمن او سر به زیر می گردد

قسم به ذات خدا عاقبت به خیر شود

کسی که بر در او مُستجیر می گردد

چه اعتنا به کم و بیش این جهان دارد

که بهره مند ز خیر کثیر می گردد

هر آنکه عید غدیر و علی است معیارش

دعای حضرت زهرا بود نگهدارش

به دست حضرت خورشید می درخشد ماه

بر این جلالت و شوکت همه کنند نگاه

از این به بعد بلند است روی مأذنه ها

صدای أشهد أنّ علی ولیّ الله

علی برای خدا و رسول یک شیر است

مجال عرضه ندارد به پیش او روباه

فقط برای رضای خدا زند شمشیر

علی است کوه و سپاه مقابلش چون کاه

علی است مرد عبادت،علی است مرد جهاد

علی است مرد قضاوت،علی عدالت خواه

هر آن کسی که دمی بی علی نفس بکشد

تمام زندگی خویش را نموده تباه

برای آن که بود دست او به دست علی

مسیر قُرب خداوند می شود کوتاه

(علی امام من است و منم غلام علی)

کسی که غیر علی خواست می شود گمراه

 مُرید شاه نجف پیرو سقیفه که نیست

هر آن که غصب خلافت کند خلیفه که نیست

نشسته ام بنویسم نمی از این یم را

بزرگی تو شمارد بزرگ این کم را

درخت توست پر از میوه ی رسیده و کال

بیا سوا مکن این میوه های درهم را

اسیر روی تو دیدم هزار یوسف را

گدای کوی تو دیدم هزار حاتم را

اگر بزرگ شدم در قبیله ای شیعی

تو داده ای به من این نعمت فراهم را

اگر اجازه دهی باز آخر این شعر

کمی مرور کنم خاطرات ماتم را

پس از غدیر،پس از رحلت رسول خدا

مدینه می زند آتش بهشت خاتم را

میان آن همه نامحرم؛ای غیور صبور!

خدا کند که نبینی حضور مَحرم را

حوائج از تو بخواهند مردم امّا من

نخواهم از تو به جز روزی محرّم را

علی اصغر انصاریان

دلها اگر که بال برای تو میزنند

هر شب سری به سمت سرای تو میزنند

جبریل میشوند تمام کبوتران

وقتی که بال و پر به هوای تو میزنند

از وصله های کهنه نعلین خاکی ات

پیداست سر به سوی خدای تو میزنند

هر شب فرشته ها که به معراج می روند

دستی به ریشه های عبای تو میزنند

بینند اگر خیال تو را بت تراش ها

تا روز حشر تیشه برای تو میزنند

بر سینه ام نوشته خدا والی الولی

یا مظهر العجایب و یا مرتضی علی

وقتش رسیده تا که زمین امتحان دهد

وقتش رسیده تا که زمان را تکان دهد

فصل ظهور نفس رسالت رسیده است

میخواهد ازخدای به گامش توان دهد

باید سه روز صبر کند در غدیر خم

تا که به روی منبری از دل اذان دهد

میخواست حق که آینه ای در برابر ...

... آئینه تمام نمایش مکان دهد

میخواست حق که عین نبی را عیان کند

میخواست حق که دست خودش را نشان دهد

شوری میان عرصه ی محشر بلند شد

دست علی به دست پیمبر بلند شد

وقتی غضب کند همه زیر و زِبر شوند

جنگاوران معرکه ها در به در شوند

وقتی غضب کند همه در خاک میروند

گیرم که صد سپاه بر او حمله ور شوند

چشمش اگر به پهنه میدان نظر کند

گردن کشان دهر همه بی سپر شوند

از ضرب ذوالفقار، خدا فخر می کند

سرهای بی شمارِ جدا بیشتر شوند

فرقی نمی کند که یسار است یا یمین

آنقدر سر زند که دو سر، سر به سر شوند

این مرد تکیه گاه نبرد پیمبر است

این شیر ، شیر حضرت حق است حیدر است

سر می دهیم و از درتان پر نمی زنیم

موجیم و سر به ساحل دیگر نمی زنیم

وقتی که حرف ؛حرف ولایت مداری است

ما دم ز غیر، تا دم آخر نمی زنیم

وقتی که امر نائبتان فرضِ جان ماست

سنگ کسی به سینه باور نمیزنیم

فصل بصیرت است به جز با لوای او

حتی قدم به صحنه محشر نمی زنیم

ما را فقط به پای ولایت نوشته اند

ما سینه پای بیرق دیگر نمی زنیم

با ذوالفقار و نام علی پا گرفته ایم

ما درس خود ز مکتب زهرا گرفته ایم

عطری بده که غنچه نیلوفرم کنی

تا در حضور خویش شبی پرپرم کنی

اصلاً مرا نگاه تو در صبح روز عهد

پروانه آفرید که خاکسترم کنی

دُرّ نجف دلم شده شاید به دست خویش

روزی مرا بگیری و انگشترم کنی

من را جلا بده که تو را جلوه گر شوم

بهتر همان که آینه دیگرم کنی

نان جوئی به دست تو دیدم چه میشود....

...هم سفره غلام خودت قنبرم کنی

همراه ظرف خالی شیر آمدم که باز

دستی کشی به روی سرم سرورم کنی

آقا نظر به چشم تر مادرم نما

بوی محرم آمده عاشق ترم نما

حسن لطفی

******************* 

کار من نیست که بنشینم املات کنم
شأن تو نیست که در دفترم انشات کنم

 عین توحید همین است که قبل از توبه
باید اول برسم با تو مناجات کنم

سالی یکبار من عاشق نشوم می میرم
سالی یکبار اجازه بده لیلات کنم

همه جا رفتم و دیدم که تو هستی همه جا
تو کجا نیستی ای ماه که پیدات کنم

پدر خاکی و ما بچه ی خاکی توأیم
حق بده پس همه را خاک کف پات کنم

 تو ای پیر طریقت که سر راه منی
آنقدر معجزه دیدم که مسیحات کنم

از خدا خواسته ام هرچه که دارم بدهم
جای آن چشم بگیرم که تماشات کنم

 تو همانی که خدا گفت : تو رب الارضی
سجده بر اشهد ان لّایی الاّت کنم

 مثل ما ماه پیمبر به خودت ماه بگو
اشهد انّ علی ولی الله بگو

آینه هستم و آماده ی ایوان شدنم
آتشي هستم و لبريز گلستان شدنم

 چند وقتی است به ایوان نجف سر نزدم
بی سبب نیست به جان تو پریشان شدنم

 سفره ی نان جویی پهن کن ای شاه نجف
بيشتر از همه آماده ی مهمان شدنم

آنکه از کفر در آورد مرا مهر تو بود
همه اش زیر سر توست مسلمان شدنم

 از چه امروز نیفتم به قدومت وقتی
ختم شد سجده ی دیروز به انسان شدنم

 ده ذی الحجه ي من هجده ذالحجه ي توست
هشت روز است که آماده قربان شدنم

 جان به هرحال قرار است که قربان بشود
پس چه خوب است که قربانی جانان بشود

 شأن تو بود اگر این همه بالا رفتی
حق تو بود که بالاتر از اینجا رفتی
 
شانه ی سبز نبی باطنش عرش الله است
تو از این حیث روی عرش معلاّ رفتی

انبیاء نیز نرفتند چنین تا معراج
اوصیاء نیز نرفتند تو اما رفتی

 به یقین دست خدا دست پیمبر هم هست
پس تو با دست خودت این همه بالا رفتی

 باید این راه به دست دگری حفظ شود
علّت این بود که تا خیمه ي زهرا رفتی

تو ولي  هستی و منجی ولایت زهراست
تو هدایت گری و نور هدایت زهراست  

آی مردم بخدا نیست کسی بر تر از این
ازلی طینت اول تر و آخر تر از این

 تا به حالا که ندیدند و بعد از این هم
اسد الله ترين حضرت حیدرتر از این

 هیچ کس نیست گه عقد اخوت خواندن
بهر پیغمبر اسلام برادرتر از این

 رفت از شانه ی معراج نبی بالاتر
بخدا هیچ کجا نیست کسی سرتر از این

آن دو تا ذات در این مرحله یک ذات شدن
این پیمبر تر از آن، آن پیمبر تر از این

دست گرم پدر فاطمه در دست علی ست
بعد از این بار نبوت همه در دست علی ست

 علي اکبر لطیفیان

فركانس:
يك گردش كامل طول موج روي يك دايره‌ را ( ْ360) يك سيكل مي‌گويند. به تعداد سيكل‌هايي كه در يك ثانيه رخ مي‌دهد فركانس مي‌گويند كه بر حسب هرتز سنجيده مي‌شود. منابع صوتي همچون بلند گو‌ها در يك ثانيه چندين‌بار مرتعش مي‌شوند. براي مثال ارتعاش سريعتر ديافراگم يك بلند گو صدايي با فركانس بالاتر (زير) توليد مي‌كند.

گوش انسان فركانس‌هايي از Hz 20 تا KHz 20 را قادر است بشنود. در فركانس Hz 20 موج در لحظه‌ي 0 از نقطه‌ي 0 شروع مي‌شود و بعد از يك ثانيه با طي كردن 20 دوره‌ي كامل دوباره به نقطه‌ي صفر باز ميگردد.

درك اينكه هر فركانسي تقريبا چه صدايي را شامل مي‌شود، به درك صداها و همچنين توضيح دادن آن براي ديگران بسيار كمك مي‌كند. همچنين براي كار كردن با اكولايزرها و سيستم‌هاي پيچيده‌ي صوتي شما نيمازمند هستيد كه دقيقا بدانيد چه صدايي، چه فركانسي دارد. مثل صداي Hz 20 صدايي بسيار بم شبيه افتادن جسمي سنگين بر روي ماسه است. و صداي KHz 18 صدايي خيلي زير مانند صداي شكافته‌شدن هوا توسط يك گلوله است.

محدوده‌ي فركانسي در توليدات صوتي و تلويزيوني، بين Hz 50 تا KHz 15 است. و گوش يك انسان بالغ هم بيش از اين بازه را تقريبا نمي‌تواند بشنود. البته كودكان و نوزادان مي‌توانند صداهايي با فركانس Hz 30 تا KHz 18 را نيز به خوبي با گوش بشنوند.


دامنه:
فاصله‌ي قله‌ي يك موج تا خط مركزي يك شكل موج دامنه گفته مي‌شود. كه رابطه‌ي مستقيم با ميزان بلندي صدايي دارد كه با گوش احساس مي‌كنيم. يا به عبارتي صداهاي بلند داراي دامنه‌ي زياد و صداهاي كم داراي دامنه‌ي كم هستند. فاصله‌ي خط مركزي موج سينوسي تا قله‌ي آن دامنه مي‌گويند كه با Peak مشخص مي‌شود. مقدار RMS، مقدار ميانگين مؤثر يك شكل موج است كه ما با گوش خود دريافت مي‌كنيم.


طول موج:
هنگام انتشار يك موج صوتي در هوا، فاصله فيزي يك نقطه اوج (حداكثر فشردگي مولكول‌هاي هوا به هم) با نقطه‌ي اوج بعدي يك طول موج ناميده مي‌شود. صداهاي بم داراي طول موج بلند (چندين متر) و صداهاي زير داراي طول موج كوتاه (چند سانتي متر) هستند.

میکروفن EV 967 ساخت تایوان با مدل چینی سه تفاوت اصلی دارد. گرچه ممکن است برخی میکرفون‌های تقلبی کاملا مانند اصل نیز کاملا مانند اصل باشد. معمولا میکروفون تقلبی را کمی ارزانتر می فروشند ولی خیلی از فروشندگان میکرفون تقلبی را با همان قیمت اصلی می‌فروشند. تنها راه مطمئن این است که این میکروفن‌ها را از فروشگاه‌های مرکزی مانند نمایندگی فروش EV تهیه کنید.

اولین و اساسی ترین تفاوت در صدای این میکرفو‌ن‌ها است. اگر قبلا صدای میکرفون EV ND/967 را شنیده باشید متوجه میشوید مدل تقلبی آن صدایی کاملا متفاوت دارد. معمولا صدای مدل تقلبی خیلی گرفته و تیره است.

دومین تفاوت در ظاهر میکرفون است. زیر محافظ کپسول میکرفون یک دکمه قرار دارد که پاسخ فرکانسی میکرفون را تغییر می‌دهد و دو حالت وکال و کنسرت دارد. این دکمه باید کاملا داخل میکرفون باشد و سطح آن با سطح بدنه‌ی میکروفون مماس باشد. در این حالت دکمه فقط با گوشه‌ی ناخن و به سختی جابجا می‌شود. در میکروفون‌های تقلبی سطح این دکمه از سطح بدنه بالاتر است و به راحتی قابل جابجایی است.

سطح این دکمه باید کاملا با سطح بدنه در یک سطح باشد

سومین تفاوت میکروفون تقلبی با اصل در قسمت زیر میکروفون است. قسمت حاشیه‌ی محل اتصال جک کابل با بدنه میکرفون باید کاملا صاف باشد و جای تزریق پلاستیک نباشد. در میکرفون‌های تقلبی محل تزریق پلاستیک به صورت دایره‌هایی برجسته کاملا مشهود است.

This image has been resized.Click to view original image

محل تزیرق پلاستیک‌ با علامت قرمز مشخص شده. (البته چون من میکروفون تقلبی دسترسی نداشتم مجبور شدم با فتوشاپ درستش کنم)

لازم به ذکر است این مطالب و مطالب مشابه این پست، به منظور تبلیغ و تایید هیچ نوع مارک و یا مدل خاصی نیست. بلکه فقط جهت آشنایی دوستان به برخی مارک‌های معروف می‌پردازم.

 

 

نور عترت آمد از آیینه ام
کیست در غار حرای سینه ام

رگ رگم پیغام احمد می دهد
سینه ام بوی محمد می دهد

من سخن گویم ولی من نیستم
این منم یا او ندانم کیستم

جبرئیل امشب دمد در نای من
قدسیان خوانند با آوای من

ای بتان کعبه در هم بشکنید
با من امشب از محمد دم زنید

از هوا گلبانگ تهلیل آمده
دیده بگشائید جبریل آمده

مکه تا کی مرکز نا اهلهاست
پایمال چکمه بوجهلهاست

مکه دریای فروغ وحی شد
بت پرستان بت پرستی نهی شد

روز، روز مرگ ظلم و ظالم است
بانگ نفرت مرد ، اقرا حاکم است

یا محمد منجی عالم توئی
این مبارک نامه را خاتم توئی

انبیا مشعل ز تو افروختند
وز دمت پیغمبری آموختند

غیرت و مردانگی آئین توست
عزت زن در حجاب دین توست

بر همه اعلام کن زن برده نیست
برده مردان تن پرورده نیست

خاتم توحید در انگشت تو
حق به پیش روی و حیدر پشت تو

ما تو را زهرای اطهر داده ایم
شیر مردی مثل حیدر داده ایم

ما تو را دادیم در بین همه
یک خدیجه یک علی یک فاطمه

صلوات

گر فکر رهایی ز غم و راه نجاتی
در این شب پر فیض تو خواهی ثمراتی
باید که به کوری دو چشمان حسودان
بر احمد و آلش بفرستی صلواتی

................................................... 

ببین که قلب زمین شور دیگری دارد
و در نگاه خودش نور باوری دارد 

 تمام غار حرا مثل عرش اعلاء شد
دل رمیده ی او حال بهتری دارد

 صدای حضرت جبریل میرسد بر گوش
هبوط کرده و حکم پیمبری دارد

به تو سلامِ خداوند یا رسول الله
بخوان به نام خداوند یا رسول الله 

نگاه خیره ی دنیا به سمت غار حرا
چه می تپد دل بی تاب مردم بالا

برای یک قدم امشب مجال حرکت نیست
ز ازدحام ملائک به روی خاک خدا

برای اینکه به همراه خویش آوردند
پیام تهنیت منصب نبوت را

 و اولین نفری که رسید و اشهد گفت
علی عالی اعلاست پشت غار حرا

 در آن میانه ملائک به یک دگر گفتند
چه خالی است خدا جای حضرت زهرا 

خوشا به حال خودم هم زبان سلمانم
خوشا به حال خودم شیعه ی مسلمانم

چراغ راه همه، جلوه های ایمانت
دل رمیده ی ما، بی قرار دستانت

 برای اینکه بگیرند حاجت خود را
 شدند جمله ملائک دخیل دامانت

پیمبران اوالعزم قبل تو آقا
شدند پیرو قرآن تو مسلمانت

نبوتت ابدی شد به اعتبار علی
به پشتوانه و گرمی ذوالفقار علی

مبعث

نور عترت آمد از آیینه ام
کیست در غار حرای سینه ام

رگ رگم پیغام احمد می دهد
سینه ام بوی محمد می دهد

من سخن گویم ولی من نیستم
این منم یا او ندانم کیستم

جبرئیل امشب دمد در نای من
قدسیان خوانند با آوای من

ای بتان کعبه در هم بشکنید
با من امشب از محمد دم زنید

از هوا گلبانگ تهلیل آمده
دیده بگشائید جبریل آمده

مکه تا کی مرکز نا اهلهاست
پایمال چکمه بوجهلهاست

مکه دریای فروغ وحی شد
بت پرستان بت پرستی نهی شد

روز، روز مرگ ظلم و ظالم است
بانگ نفرت مرد ، اقرا حاکم است

یا محمد منجی عالم توئی
این مبارک نامه را خاتم توئی

انبیا مشعل ز تو افروختند
وز دمت پیغمبری آموختند

غیرت و مردانگی آئین توست
عزت زن در حجاب دین توست

بر همه اعلام کن زن برده نیست
برده مردان تن پرورده نیست

خاتم توحید در انگشت تو
حق به پیش روی و حیدر پشت تو

ما تو را زهرای اطهر داده ایم
شیر مردی مثل حیدر داده ایم

ما تو را دادیم در بین همه
یک خدیجه یک علی یک فاطمه

دردی به جان نشسته دگر پا نمی شود

جز با دوای زهر مداوا نمی شود

یک جای پرت مانده ام و بغض کرده ام

در این سیاه چال دلم وانمی شود

کافیست داغ دوری معصومه و رضا

دیگر غمی به سینه من جا نمی شود

معصومه کاش بود کمی درد دل کنم

کس مثل دختر همدم بابا نمی شود

می خواستم دوباره ببوسم رضام را

هنگام رفتنم شده گویا نمی شود

اصلاَ نخواستم کسی آید به دیدنم!!

سیلی که مونس دل تنها نمی شود

از بس زدند خورد شده استخوان من

این پا برای من که دگر پا نمی شود

زنجیرها رسانده به زانو سر مرا

کاغذ هم اینچنین که منم تا نمی شود

گاهی هوای تازه و آزاد می روم

بی تازیانه و لگد اما نمی شود

ضجر من از جسارت سِندی شاهک است

بی ناسزا شکنجه اش اجرا نمی شود

گفتم سر مرا ببر اما تو را خدا

اسمی نبر ز مادرم،آیا نمی شود

تشییع من اگرچه روی تخته در است

تشییع هیچکس روی نی ها نمی شود

علی صالحی

آقای سامرا که سلامم به محضرش
آتش زبانه می چکد از دیده ی ترش 

یک عدّه نانجیب که توهین نموده اند
بر ساحت مقدّس و نام مطهّرش... 

...آزار داده اند دل اهل بیت را
طوری که آه می چکد از قلب مادرش 

در گوشه ای نشسته فقط گریه می کند
یعنی که نیست جز غم و اندوه، یاورش 

از معجزات زهر بُوَد این که دم به دم
خونابه می چکد ز نفس های آخرش 

پای پیاده ... نیمه ی شب ... کوچه ... آه آه
با این حساب خورده زمین جسم لاغرش 

او را اگر چه نیمه شب از خانه برده اند
امّا دگر خمیده نشد قدّ همسرش 

تا این که دید در وسط بزم عیش و نوش
جام شراب چیده شده در برابرش 

در ذهن خویش خاطره ای را عبور داد
افتاد یاد لعل لب جدّ اطهرش 

بزم شراب ... تشت طلا ... چوب خیزران
می زد یزید بر لب او پیش دخترش 

نزدیک بود تا که کنیز کسی شود
رنگش پرید و زد گره ای زیر معجرش 

محمدفردوسی

نقی نامی که فخر آسمان است
تلفظ کردنش خط دهان است

ز القاب امام هادی ماست
امامی که عزیز شیعیان است

امام ماه روی باوقاری
که جد حضرت صاحب زمان است

زلال چشمه های او پاک تر از
همان نهری که در جنت روان است

نقی چون مظهر پاکیست نامش
برای قرن آسوده گران است

به نام مادر آئین سوگند
همان که صبح چشمش جاودان است

نخواهد از نفس افتاد این عشق
که از هادی به قلب عاشقان است

به کوری دو چشم آن حقیری
که از فرط حقارت بد دهان است

به هر دیوار این دنیا نوشتیم
نقی زیباترین نام جهان است