نوحه و زمزمه و شور و... در شهادت امام جواد (علیه السلام)
شور
دستای خورشید رو به آسمونه داره نوای غریبی می خونه
حالش چه زار و دلش بی قراره حتی توون نشستن نداره
وای ، جگر پاره پاره دهان خون
وای ، رُخش زرد زرد و خزان گون
وای ، جواد الائمه یا مولا
******
از حجره ی او رسد یک نوایی هادیِ من ای گل من کجایی
کرده مرا زهر همسر اسیرم لب تشنه در حجره ی خود میمیرم
وای ، نه آبی دهد نه دوایی
وای ، مرا کشته این بینوایی
وای ، جواد الائمه یا مولا
******
زندان همسر مرا کرده دلگیر گرچه جوانم ولی گشته ام پیر
مویم سپید و دلم خونه خونه ای وای از این شهر و از این زمونه
وای ، ندارم به خانه پناهی
وای ، بود جُرم من بی گناهی
وای ، جواد الائمه یا مولا
******
فرجام کارم شده ناله و غم هستم به یاد عزیزانم هر دم
هستم به یاد نوای عمو آب غم های جّدم مرا کرده بی تاب
وای ، امون از عطش روی لب ها
وای ، امون از دل خون مولا
وای ، جواد الائمه یا مولا
************************
نوحه
(به سبک ای پیکر جز قد و بالا)
می ریزد ز سوز غربت روی خاک حجره ام اشک روانم
این غم را کجا برم که همزبان من شده قاتل جانم
وای ، بی قرار بی قرارم ، بر زمین سر می گذارم
تشنه لب جان می سپارم
آه و واویلا
******
ای مادر شدت این زهر کن نظر نور دو چشمم را گرفته
شعله ی روضه ی کوچه در دل محزون و زارم پا گرفته
وای ، از جنایتهای ثانی ، مادر قامت کمانی
رنگ و روی ارغوانی
آه و واویلا
******
بی تاب و خسته و مجروح می رسد تا آسمانها ناله هایم
دست و پا می زنم اما یک نفر نکرده یارب اعتنایم
وای ، دشمن از کینه ام سوخت ، قلب چون آیینه ام سوخت
مثل مادر سینه ام سوخت
آه و واویلا
************************
زمینه حریم تو قبله گاهم فقط تو هستی پناهم نگات به من آبرو داد تا با توام سر به راهم آه ، بخدا صاحب عرش خدایی آه ، میوه ی قلب امامِ رضایی آه ، بانی روضه ی کرب و بلایی اذن عزای تو رو ٬ رضا با دست خودش داده از بچه گی تو حرم ٬ راه ورود ما باب الجواده ****** به سمت قبله پاهاشه یه دریا خون تو چشاشه دلش خوشه امشبی رو مهمون اشک باباشه آه ، یکی یه کاسه ی آبی بیاره آه ، به خدا غربتم اندازه داره آه ، بارونِ چشمی که ابر بهاره می سوزه بال و پرش ، وقتی که هلهله ها رو می بینه میخونه با نَفَسش ٬ روضه ی پهلو و بازو و سینه ****** تو خونه محرم نداره دلش شده پاره پاره روزای آخر به یادِ عمه ی محمل سواره آه ، بخدا گردنمون زیر دِینه آه ، وقتی که دل تو بین الحرمینه آه ، شب شبه گفتن ذکر حسینه تو روضه ی ارباب ٬ چشامون مدیون اشک همیشه با ذکر یا زینب ٬ دوباره دلها محرّمی میشه واحد یادگار امام رئوف مدینه گوشه ی حجرشه رو به قبله می شینه الهی هیچ کی مثل آقام غم نبینه میخونه تنهای تنها با چشای مثل دریا روضه ی غربت حیدر روضه ی پهلوی زهرا وای ، غربت از چشمش داره می باره وای ، توی خونشم محرم نداره یا مظلوم ، یاجواد الائمه ****** تو سکوت سیاهی یه نور غریبه یاور هر دو عالم خودش بی حبیبه روی لب هاش فقط ذکر اَمن یُجیبه چقدر دل نگرونه زیرلب داره میخونه زن من قاتل من شد امون از درد زمونه وای ، می سوزه از کینه ی همسرش وای ، میشنوه ناسزا بر مادرش یا مظلوم ، یاجواد الائمه ****** روی بام یه خونه کبوتر رسیده سایبونی شده بر تنی غصه دیده وقت تدفین ملائک همه صف کشیده سه روزه به زیر آفتاب به زیر خورشید و مهتاب تنِ آقا رو زمین به یاد حضرت ارباب وای ، تشییعش میکنن فرشته ها وای ، لایوم کیومک یا کربلا یا مظلوم ، یاجواد الائمه
************************
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: امام جواد(ع)
برچسبها: نوحه و زمزمه و شور و در شهادت امام جواد (علیه السلام)