اشعار ماه مبارک رمضان و مناجات با خدا

      اگر بناست رحمت کسي به ما کمک کند
      خدا کند که زودتر خود خدا کمک کند
      
      ضيافت کريم ها که بي گدا نمي شود
      کرم کن و بگو کسي به اين گدا کمک کند
      
      من اشتباه کردم ولي مرا رها نکن
      بجز تو کيست که به اين بي سر و پا کمک کند
      
      گناه کردنم به آبروي من لگد زده
      به اين بدون آبرو کسي چرا کمک کند ؟
      
      اگر هوار ميزنم ،اگر که جار ميزنم
      ميان راه مانده ام يکي مرا کمک کند
      
      نگو که تحبس الدعا شدم نگو رها شدم
      بگو چه حربه اي به من بجز دعا کمک کند
      
      براي من که قبح غفلت و گناه ريخته
      حياست بهترين دوا به من حيا کمک کند
      
      بيا مرا درست کن بيا ضرر نميکني
      نميشود خدا همش به خوبها کمک کند
      
      به هر کجا که ميروم ضمانتم نمي کنند
      به طوس ميروم مگر امام رضا کمک کند
      
      اگر که خورده کار من گره ؛گره گشا که هست
      به عاشقان ، رقيه ي گره گشا کمک کند
      
      چقدر تا دم سحر سر بريده ي پدر
      به دخترسه ساله روي نيزه ها کمک کند
      
      ز ناقه زجر لعنتي مرا ز مو بلند کرد
      به دختر تو عمه زير چکمه ها کمک کند
      
      اجرا شده توسط حاج منصور ارضي در شب سوم ماه رمضان92

      *********************

      
      مرا به خلوت و ذکر شبانه راهي نيست
      چرا که سهميه ام غير روسياهي نيست
      
      هميشه غير تو را کرده ام طلب از تو
      ببخش! نيت و مقصود من الهي نيست
      
      مرا به سوي خودش مي کشد چنان نفسم
      که يک دو گام دگر تا خود تباهي نيست
      
      فقط تو مشتري دست خالي ام هستي
      اگرچه پيش تو دل گاه هست و گاهي نيست
      
      اگر مرا نخري ورشکست خواهم شد
      کمک که وضعيتم ، وضع رو به راهي نيست
      
      تو دست يخ زده ام را گرفتي و انگار
      به نامه ي عملم اصلاً اشتباهي نيست
      
      دوباره بر سر سفره نشانديم امسال
      اگرچه بنده ي تو عبد دل بخواهي نيست
      
      به روضه روزه ي خود باز مي کنم زيرا
      براي روزه که بي روضه جايگاهي نيست
      
      سلام ماه خدا بر لب تو خون خدا
      سلام بر لب زخم تو سيد الشهدا
      
      محسن حنيفي

      
          *******************

      

      
      خراب آمده ام تا کني تو آبادم
      هزار شکر نگفتند ز چشمت افتادم
      
      خراب باده ي عَفوم، ببخش رسوا را
      مُقِّر و مُعترفم از هزار بيدادم
      
      مدد نميشوم آقا به غير دستانت
      بگير دست مرا با تمام ايرادم
      
      بدون وجه تو سوگند سخت محتاجم
      که هرچه آبرويم داده اي ز کف دادم
      
      من از عِقاب تو سوي خودت گريزانم
      گناه ميکنم و باز ميکني يادم
      
      هميشه بنده ي دربست خود صدايم کن
      خدا نکرده نکن از اطاعت آزادم
      
      اگرچه سوي تو آلوده دامن آمده ام
      ولي به اسم تو سوگند پاک بنيادم
      
      ميان اين همه مهمان بعيد ميدانم
      که مفتضحم بکني در ميان افرادم
      
      نشاندي ام به کنار خداييان اما
      هزار مزه ندارد سکوت و فريادم
      
      به زير بال خود افتاده بودم اما زود
      رسيد دست عطاي کسي به فريادم
      
      سحر گشود به رويم تمام دردها را
      دمي که ناله رب الحسين سر دادم
      
      اجرا شده توسط حاج منصور ارضي در شب دوم ماه رمضان92
      
         *******************

      
      از نسيم سحري روح به جانم دادند
      چشمي از خون جگر اشک فشانم دادند
      
      تا شدم هم نفس محفل رندان سحر
      لذت زمزمه و آه و فغانم دادند
      
      باورم نيست که با اين همه عصيان و قصور
      ره به مهماني ماه رمضانم دادند
      
      بهترين وقت ملاقات خدايي است نماز
      فيض ديدار به هنگام اذانم دادند
      
      ضعف روزه ز تن ناقص من رخت ببست
      بهر انجام عبادات توانم دادند
      
      نام آقا نمک سفره ي افطار من است
      کرم حضرت يار است که نانم دادند
      
      هر چقدر دور شدم باز عطايم کردند
      توبه بشکستم و هر بار زمانم دادند
      
      ناسپاسي به سر نعمت حق باعث شد
      که حواله به سراي دگرانم دادند
      
      مانده بودم که کجا درد دل ابراز کنم
      به کرم خانه ي ارباب مکانم دادند
      
      به خدا آرزويي ندارم هيچ ديگر
      حرم کرب و بلا را که نشانم دادند
      
      دلم از روز ازل هست گرفتار حسين
      به غلامي درش نام و نشانم دادند
      
      در همان روز که هر کس ز کسي بگريزد
      از تولاي علي برگ امانم دادند
      
      بخداوند قسم شور حسين مي گيرم
      روز محشر اگرم اذن بيانم دادند
      
      احسان محسني فر
      
       *******************
      
      
      رمضان آمد و من آمده ام
      باز هم قيد خودم را زده ام
      
      راه گم کرده ترين بنده منم
      پيش چشمان تو شرمنده منم
      
      ميزباني و منم مهمانت
      لقمه اي اشک بده از خانت
      
      رمضان آمده با طعم دعا
      سفره انداخته اند در همه جا
      
      سر اين خوان همه نوع آدم هست
      شاه اگر هست گدايي هم هست
      
      عمر يک سال جلوتر رفته
      از خودم حوصله ام سرفته
      
      يازده ماه گناه آلودم
      من همانم که هميشه بودم
      
      چشم، حقّ بدنم را خورده
      هر کسي خواست دلم را برده
      
      خو گرفته است به بن بست خودم
      طاقتم طاق شد از دست خودم
      
      سالها در تن خود گم شده ام
      تاجر سفره ي گندم شده ام
      
      لحظه هايم به تجارت رفته
      از کفم اين همه فرصت رفته
      
      مددي من به خودم برگردم
      جان بگيرم به تنم برگردم
      
      روسياهم  خدايا چه کنم ؟
      بي پناهم خدايا چه کنم؟
      
      من بدم شاه ولي بد نکند
      پشت در آمده  را رد نکند
      
      مهدي رحيمي

      
          *******************

      
      لحظه ها ميل بندگي دارند
      وقت  ادعيه خواني دل شد
      چشم را بايد  اشک پاشي کرد
      وقت خانه تکاني دل شد
      **
      حال و روز زمين چه ديدني است
      آسمان رخت نو به تن کرده است
      سالروز تولد ماه است
      چقدر شب ستاره آورده است
      **
      رد پاي فرشته ها روي
      جانماز زمين شکوفا شد
      همه دل تنگ اين هوا بودند
      غنچه ي سـبز ربنا وا شد
      **
      بزم عشقي خدا به پا کرده است
      همه دعوت شدند و مهمانند
      خوش نشينان  سفره ي افطار
      ريزه خوار بهار قرآنند
      **
      در همين  لحظه هاي نوراني
      باري از دوش يک نفر بردار
      روزه داري فقط نخوردن نيست
      چون علي کيسه ي سحر بردار
      
      صابر خراساني
      
        *******************

      سلام ماه مبارک سلام ماه خدا
      سلام ماه پذيرايي خدا از ما
      
      سلام شهر طهوراي ساکنان زمين
      سلام چشمه تنزيه عالم بالا
      
      ببين به سوي تو قرآن به دست آمده ام
      سلام شهر تلاوت سلام شهر دعا
      
      به دعوت تو در اين ميهماني آمده ام
      وگرنه خاک کجا و زلالي دريا
      
      چقدر سنگ به بالم زدم به دست خودم
      چقدر زخمي ام و پرشکسته ام حالا
      
      شکسته ام که مرا در تلاطمت بکشي
      تو ناز و قهر خودت را نکن دريغ از ما
      
      براي اذن دخولم اجازه مي خواهم
      اجازه از علي و يک اجازه از زهرا
      
      به اذن دست بريده به اذن مشک و علم
      به اذن روضه ي چشمان حضرت سقا
      
       رحمان نوازنی



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







موضوعات مرتبط: ماه رمضان ومناجات باخدا

برچسب‌ها: اشعار ماه مبارک رمضان و مناجات با خدا مهدی وحیدی
[ 8 / 4 / 1393 ] [ ] [ مهدی وحیدی ]
[ ]